در میکده جای یار خالی،به درک!!

گر که نشود نصیب، حالی،به درک!!

ساقی و مطرب و می ،جمله مهیاست ولی
عیش بی یار که دارم ،که داری ،به درک!!

امشب که به زلفش نرسیده دستم
ور میروم با ریشه قالی،به درک!!

زان روز که گرمای لبش از کَف رفت
چسبیده لبانم به بخاری،به درک!!

فی الحال که گشته قسمتم گنج فقر
باید بزنم به بی خیالی،به درک!!

یک نکته فقط شود رعایت، کافیست
ان نکته بدان والباقی ،به درک!!

مشکلاتت همه شان شیرین اند
کافیست که  "میمش" بسپاری به درک!!